زندگینامه

حبیب الله صادقی در سال 1336 در تهران چشم به جهان گشود. دبستان را در مدرسۀ 21 آذر «تهرانو» تا سال 6 گذراند و در سال 1352 در کنکور هنرستان هنرهای زیبا پذیرفته شد و دیپلم هنرستان را با رتبه ممتاز سپری نمود. او در هنرستان هنرهای زیبا زیر نظر اساتیدی چون اصغر محمدی، استاد اسد الله زاده، مهدی حسینی، محمود فرشچیان، مجید مهرگان، آیدین آغداشلو و بهرام عالیوندی آموزش گرفت. حبیب الله صادقی در سال 1355 در کنکور دانشکده هنرهای زیبا با رتبۀ 6 پذیرفته شد و در دانشکده هنرهای زیبا زیر نظر اساتیدی چون محمود جوادی پور و پرویز تناولی و محمد علی حیدریان – هانیبال الخاص، مرتضی ممیز، محود فرشچیان، جواد حمیدی، وارکوگریگوریان و سیماکوبان گذراند. با پیروزی انقلاب اسلامی او به همراه تنی چند از دوستان در نهضت اجتماعی و اسلامی ایران شرکت جسته و به مدت 9 ماه مداوم تصاویر فیلم لیله القدر به کارگردانی محمد علی نجفی و سید محمد بهشتی تمامی روزهای مقاومت مردم ایران از نهضت مشروطه تا پیروزی انقلاب را بالغ بر 400 تصویر نقاشی شده به عنوان گزارش تصویری خلق کرد. در فرانسه اولین فیلمی که از مبارزات مردم ایران ساخته شده بود و به نمایش درآمد و به صورت طراحی و نقاشی بود. او در 22 بهمن خاطرات مردم ایران را در مبارزه با استبداد در نمایشگاهی بزرگ در کتابخانه حسینیه ارشاد به همراه تنی چند از همکلاسی‌های دانشکده هنرهای زیبا بر پا کرد و پس از پیروزی اانقلاب در شهرهای مختلف ایران به مدت 10 ماه این نمایشگاه برقرار بود. پس از بازگشت از این گروه درصدد ایجاد یک گروه هنری برآمدند که در این گروه شاعرانی چون طاهره صفارزاده ، موسوی گرمارودی، محمد علی نجفی، سید محمد بهشتی و تنی چند از نقاشان حضور داشتند. پس از آن این کانون فرهنگی و نهضت اسلامی به حوزه هنری اندیشه اسلامی مبدل شد. در دوره دانشجویی در سال 1363 به عنوان دستیار اساتیدی چون مرحوم جواد حمیدی و هانیبال الخاص به عنوان دانشجوی سال سوم مبادرت به تدریس در دانشکده هنرهای زیبا کرد. در نتیجه مجموعه تلاش‌های آموزشی، هنرمندان بسیار موفقی را پرورد که در عرصه هنرهای تحسمی ایران نام‌های درخشانی را دارند. چندی از اثار وی در کتاب 10 سال با نقاشان انقلاب اسلامی به چاپ رسیده است. وی در سال 1358 به دلیل داشتن تجربه‌های مطبوعاتی و فرهنگی و تصویر سازی به طراحی و تصویر سازی 26 مجموعه داستانی و 76 طراحی جلد مبادرت نمود و در روزنامه‌های مختلفی چون جمهوری اسلامی و صبح آزادگان و بنیاد اندیشه اسلامی و نشریات بین المللی به زبان انگلیسی، اردو، فرانسه و عربی به طراحی و کاریکاتور پرداخت. او در سال 1358 به عنوان طراح و کاریکاتوریست و تصویر پرداز در روزنامه اطلاعات مشغول به کار شد و در صفحه 16 روزنامه اطلاعات با مضمون 8 سال دفاع مقدس و پس از آن به تحلیل و تفسیر تصویری خبرهای بین المللی از 58 تا 94 می پردازد و در همین دوران در 2 مجله مهم فرهنگی و هنری چون ادبستان و محله اهل قلم به فعالیت پرداخت. وی همزمان در پی یافتن مؤلفه های تصویری فرهنگ بصری و ملی خود به تجربه‌های متفاوتی مبادرت می‌نماید و در زمینه نگارگری به دلیل تجربه وافری که در محضور اساتیدی چون جلال سوسن آبادی، محمود فرشچیان و مجید مهرگان بافته بود توانست موضوعات محتلفی را در رابطه با فرهنگ ملی در فضاهای خیالی و مثالی هنر ایران تصویر نماید. وی در همین دوران در دوره کارشناسی ارشد و رشته نقاشی در دانشگاه تربیت مدرس در سال 73 مشغول به تحصیل شد. وی بعد از فعالیت های خود در دوره لیسانس تا سال 60 به طراحی پرداخت و در سال 1360 با فاطمه کاظمی ازدواج کرد. همسر او دانشجوی پذیرفته شده در رشته حقوق بین الملل بود که به دلیل عدم علاقه این رشته را رها کرده و به مطالعۀ تاریخ هنر و پرداختن به شعر و پژوهش هنر مشغول شد. حاصل ازدواج او در سال 1361 فرزند دختری به نام زینب و در سال 1365 فرزند پسری به نام امیر حسین است. پس از پایان دوره کارشناسی که با رتبه ممتاز به پایان رسانید و در چندین دانشگاه دیگر جز تدریس در دانشگاه تهران و دانشگاه سوره و سپس در دانشکده هنر شاهد مشغول به تدریس شد. او در ادامه مطالعات بصری خود به دلیل علاقه ویژه به موضوع هنر ملی و ایرانی و در پی تجربه های مختلف تصویری که در این دوران گذرانده بود و دغدغه پیوسته او ماهیت هنر ایرانی و ملی بود. وی به دلیل علاقه مندی بی حد و حصری که به ادبیات و شعر ایرانی از دیرباز داشت و علاقه وافر وی به مولان جلال الدین محمد بلخی، حافظ، سعدی و فردوسی نامدار و شاعران شعر نویی چون نیمایوشیج، احمد شاملو و سهراب سپهری نقاش و شاعر ... و آشنایی با شاعران معاصری چون قیصر امین پور، حسن حسینی، عبد الجبار کاکاوند، علیرضا قزوه و احد عزیزی و علاقه وافر وی به اشعار نیما، آثار بسیاری را با موضعات شاعرانگی و پیام‌های انسانی که در فرهنگ ملی دیده می شود روایت نموده؛ آثاری که از پیام شاعرانه برخوردارند. آثاری چون رقصی اینچنین، من غلام فمرم غیر قمر هیچ مگو، ای می فروشان شهر را انگور مهمانی کنید، چمنی که جمله گل ها به پناه او گریزد، تشییع قلوب و رقص مولانا، هرگز مباد و ... بهار ایرانی که تابلوی بسیار ارزنده وی است که خریده شده توسط موزه هنرهای معاصر تهران است. یکی از آثار برجسته و ارزنده وی که در گنجینه شخصی او نگهداری می شود کار تنبور زن که نماد موسیقی ایرانی است و در سال 2003 در 25 آوریل در موزه Daytona Beach به عنوان نمادی از موسیقی ایرانی به نمایش در آمد. او در سال 1382 در دوره دکتری با رتبه ممتاز در کنکور پذیرفته شد و در سال 85 پایان نامه خود را با موضوع «تجلی عالم خیال و مثال در هنر ایرانی» به راهنمایی استاد حبیب الله آیت اللهی و مشاوره استاد طاووسی به پایان رسانید و دکتری پژوهش خود را اخذ نمود. وی در سال 1383 به عنوان ریاست موزه معاصر و مدیر کل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منصوب شد و پس از چهار سال از مدیریت موزه معاصر استعفا داد و مشغول به کار پژوهش هنر و تدریس در دانشگاه گردید. از دیگر فعالیت هایی که در طول کارنامه درخشان هنری وی می توان برشمرد داور دو دوره جشنواره پوستر و آنونس فیلم فجر و طراحی روی جلد برای کتاب های کودکان و کتاب‌های شعر است. 2 اثر از آثار وی تبدیل به نقاشی دیواری شد. یک اثر با موضوع حافظ در حافظیه شیراز و اثر دیگر به عنان هجران در پارک آراجیکو توکیو (ژاپن) به نقاشی دیواری مبدل گشت. او در حدود 44 سال است در حال طراحی و نقاشی است و حدودا 32 سال است که به مطالعه و پژوهش هنر می پردازد و به تربیت و تدریس به دانشجویان و حمایت فرزندانش مشغول است. فرزند دختر او فارغ التحصیل رشته نقاشی است در محضر اساتیدی چون پرویز تناولی و نصر الله افجه ای به مجسمه سازی و خطاطی پرداخته و فرزند پسر او مشغول به تحصیل در رشته مهندسی است که در کنار آن به نقاشی و سرودن شعر نو و مطالعه در زمینه مستند سازی می پردازد. همسر حبیب الله صادقی فارغ التحصیل رشته مجسمه سازی از دانشگاه سوره است و هر سه آنها زیر سایۀ این هنرمند به هنر پرداخته‌اند. همسر این هنرمند آشنایی خود با دنیای شعر را مدیون آشنایی با خانواده نیما یوشیج و علاقه وافرش به دنیای نقاشی و کاریکاتور، مینیاتور را مدیون ازدواجش با حبیب الله صادقی و آشنایی با فرهیختگانی چون مجید مهرگان و محمود فرشچیان می‌داند. اغلب هماهنگی های نمایشگاه های داخلی و خارجی و مدیریت آن ها به دست همسر اوست. آنها هر دو مشتاقند فرزندانشان بیش از دو زبانی که آموخته‌اند (انگلیسی و آلمانی)، زبان فرانسه را نیز بیاموزند. حبیب الله صادقی آرزویش را در شروع سال جدید شمسی برای فرزندانش چنین توصیف می کند: «امیدوارم سال جدید سال برکت و سلامت برای هموطنانم و فرزندان وطنم باشد و همینطور سال صلح و آسایش برای وطن و همه ادیان و همه مردم جهان» توصیه های این هنرمند به زینب و امیر حسین دو فرزندش مطالعه و پژوهش هنر و نوگرایی و آزادگی است. اغلب اتودهای فرزندانش را غلط گیری می کند و راهنمای آنان در عرصه هنر است.